SM ? najpopularniejsze leki
Trzeba przyznać, że całkowite wyleczenie pacjenta cierpiącego z powodu stwardnienia rozsianego jak do tej pory nie jest możliwe. Jest to niewątpliwie bardzo przykre, gdyż na tą chorobę zapada z roku na rok coraz więcej osób. Co więcej, chorzy muszą właściwie przez całe życie borykać się z powracającymi atakami choroby i pojawianiem się coraz to nowych jej objawów. Aby ulżyć im w tym cierpieniu naukowcy ciągle pracują nad tą niezgłębioną jeszcze dziedziną medycyny.
Współczesna medycyna poczyniła pewne kroki w rozwoju metod pozwalających na uniknięcie przykrych objawów stwardnienia rozsianego, jednak nawet nowe leki, które są obecnie dostępne na rynku nie gwarantują całkowitego pożegnania się z tą chorobą. Potrzebne są kolejne badania i tworzenie coraz to bardziej zaawansowanych lekarstw.
Najnowsze leki na SM
Leczenie stwardnienia rozsianego to proces, który trwa właściwie od początku zdiagnozowania SM aż do końca życia pacjenta. Stwardnienie rozsiane należy do jednej z tych chorób, których nie da się całkowicie wyeliminować.
Chociaż w ostatnim czasie pojawiły się zupełnie nowe leki na SM to jednak i tak jak do tej pory nie wynaleziono rozwiązania, które najbardziej satysfakcjonowałoby pacjentów ? metody na całkowite wyleczenie. Podawane obecnie lekarstwa mają za zadanie przede wszystkim spowodować rzadsze występowanie objawów w codziennym życiu pacjenta lub ich zupełne wyeliminowanie. Całkowite wyleczenie nie jest jednak możliwe, chociaż medycyna ciągle poszukuje nowych rozwiązań w tym zakresie.
O zespole Devica w Wikipedii
Chociaż zapalenie może także dotknąć mózg, to zmiany są inne niż w przypadku stwardnienia rozsianego (SM) pod względem struktury i rozmieszczenia. W Zespole Devica zmiany charakteryzują się złogami immunoglobulin G i M razem z produktami aktywacji dopełniacza wokół pogrubionych, hialinowanych naczyń krwionośnych. Rozmieszczenie tych złogów przypomina rozmieszczenie białka akwaporyny 4 w zdrowych tkankach. Białko to tworzy kanały do transportu wody przez powierzchnię astrocytów budujących barierę krew-mózg. W przeciwieństwie do SM, w Zespole Devica zmiany charakteryzują się ubytkiem akwaporyny 4 bez względu na stopień demielinizacji, martwicy tkanek czy miejsca występowania zmian. W SM ubytek akwaporyny 4 w zmianach zależy od stopnia demielinizacji
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zespół_Devica