Środki opatrunkowe do gabinetów lekarskich
W sprzedaży dostępne są różne środki do gabinetów lekarskich i pokojów pielęgniarek. Dzieje się tak dlatego, że do lekarzy trafiają pacjenci z różnymi schorzeniami, którzy czasami wymagają natychmiastowej interwencji. Dlatego na wyposażeniu gabinetów lekarskich znajdujących się w przychodniach znajdują się różne środki opatrunkowe oraz takie środki, które służą udzieleniu natychmiastowej pomocy osobie chorej. W celu udzielenia takiej pomocy lekarze i pielęgniarki potrzebują również odpowiednich narzędzi i sprzętów medycznych. Dodatkowo w gabinetach urazowych znajdują się środki pozwalające na nakładanie gipsu na złamane kończyny, a w gabinetach alergologicznych środki odczulające. Większą ilość tego rodzaju środków można znaleźć na szpitalnych oddziałach ratunkowych.
Typy igieł chirurgicznych
Igła kłująca
Igła tnąca
Igła Prime
Igła Trokar
Igła CC - ("Coronary Calcified") - stosowane w chirurgii naczyniowej i kardiochirurgii z mikroostrzem tnącym, przeznaczone do szycia zwapniałych tkanek, z łatwością penetrują blaszkę miażdżycową, o twardości porównywalnej z zębem lub kością, nie odrywając jej od ściany naczynia, a tym samym minimalizując ryzyko groźnego powikłania, jakim jest zator
Igła Tapercut - stosowana do tkanek zbitych, twardych
Igła VB ("VisiBlack") - to igły naczyniowe, posiadają czarne oksydowanie, dzięki czemu nie dają odblasków od lamp operacyjnych i są widoczne w krwawym polu operacyjnym - cecha bardzo ceniona przy wielogodzinnych zabiegach kardiochirurgicznych i transplantologicznych
Igła JB ("Jurgena Brennera") - używana do zespoleń przewodu pokarmowego, zaopatrzona jest w zakończenie w formie szpatułki, łagodnie rozwarstwiającej delikatne tkanki
i wiele innych.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ig%C5%82a_chirurgiczna
Zasada działania defibrylatora
Defibrylator oddziałuje na mięsień sercowy prądem stałym o odpowiednio dużej energii (wyrażanej w dżulach). Celem defibrylacji jest wytłumienie chaotycznych impulsów elektrycznych, które przepływają przez serce i umożliwienie mu powrotu do normalnej, regularnej pracy. Ze względu na kształt fali energii dostarczanej przez defibrylator, wyróżnia się defibrylatory jednofazowe i dwufazowe. Zgodnie z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji z roku 2010, dotyczącymi strategii defibrylacji, zalecane są następujące wyładowania:
defibrylator jednofazowy:
pierwsze wyładowanie ? 360 J,
drugie i kolejne wyładowania ? również 360 J;
defibrylator dwufazowy:
pierwsze wyładowanie ? od 150 do 200 J,
drugie i kolejne wyładowania ? od 150 do 360 J.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Defibrylator